24.08.2017

Wiara naszych czasów
Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy, Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu». Rzekł do niego Natanael: «Czyż może być co dobrego z Nazaretu?»
J 1, 45-46
Jesteśmy wychowani w środowisku i kulturze chrześcijańskiej. Od najmłodszych lat słyszymy Dobrą Nowinę o Chrystusie. Wzrastamy w tej wierze. Z nią dojrzewamy. Z czasem staje się silniejsza lub słabsza, w zależności jakich ludzi spotykamy na swojej drodze – czy są wierzący czy negatywnie nastawieni do Kościoła.
Takie jest życie, taka jest nasza wiara.
A co by było, gdybyśmy mieli stanąć na miejscu Natanaela – czyli św. Bartłomieja, którego święto dziś obchodzimy.
Przenieśmy się do tamtych czasów, do tamtej kultury i religii.
Jesteśmy Żydem, który jest wierny swojej religii. Przestrzega świąt, chodzi do świątyni i oczekuje przyjścia Mesjasza.
Wierzymy, że wyzwoli On Izraela spod jarzma Rzymian. Że dokona wyzwolenia politycznego. Oczekujemy, że będzie wielkim człowiekiem, będzie z rodu królewskiego, musi więc być królem.
A nagle słyszymy od przyjaciela, że wyczekiwany Mesjasz, o którym mówili prorocy i o którym pisał Mojżesz pochodzi z Nazaretu. Co? Wielki człowiek ma być z Nazareru? Tej niewiele znaczącej mieściny? Przecież pochodzenia Mesjasza nikt nie ma znać. Co może być dobrego z takiego zadupia?
***
A jednak to spotkanie z Chrystusem przemieniło Bartłomieja i sprawiło, że uwierzył.
Widział Jezusa, doświadczył rozmowy z Nim. I już wiedział, że obok niego stoi Mesjasz.
***
Nam nie jest to dane by spotkać Jezusa i porozmawiać jak Natanael. Nie możemy się cofnąć w czasie. Jezus nie przyjdzie drugi raz tak samo specjalnie dla nas.
Uczniowie spotkali żywego Jezusa w ciele. My spotykamy żywego Jezusa w hostii.
Nasze spotkania z Nim są różne. Ale wiara jest taka sama.
Możemy czasem żałować, że nie widzieliśmy Jezusa jak uczniowie. Ale „błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli” (J 20, 29).
Każdy z nas poznaje wiarę w innych warunkach i w innym czasie. Nie możemy tego zmienić. Możemy próbować wyobrazić sobie co byśmy zrobili na miejscu uczniów. To może nam pomóc w rozwoju wiary.
Ale dla nas czasem do wzrostu duchowego jest ten czas w którym żyjemy.
Parafrazując słowa Czesława Miłosza, można powiedzieć, że innego czasu na wiarę nie będzie.
Piosenka o końcu świata
W dzień końca świata
Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji,
Rybak naprawia błyszczącą sieć.
Skaczą w morzu wesołe delfiny,
Młode wróble czepiają się rynny
I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć.
W dzień końca świata
Kobiety idą polem pod parasolkami,
Pijak zasypia na brzegu trawnika,
Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa
I łódka z żółtym żaglem do wyspy podpływa,
Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa
I noc gwiaździstą odmyka.
A którzy czekali błyskawic i gromów,
Są zawiedzeni.
A którzy czekali znaków i archanielskich trąb,
Nie wierzą, że staje się już.
Dopóki słońce i księżyc są w górze,
Dopóki trzmiel nawiedza różę,
Dopóki dzieci różowe się rodzą,
Nikt nie wierzy, że staje się już.
Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem,
Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie,
Powiada przewiązując pomidory:
Innego końca świata nie będzie,
Innego końca świata nie będzie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Życie wbrew Bogu

 Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego  Mk 3, 28-29 Często Jezus jest dla nas kimś, kto zawsze przebacza, zawsze jest miłosierny. Taki dobrotliwy wujek.  A dzisiejsza Ewangelia pokazuje, że to nie jest tak, że Bóg przebaczy nam wszystko. Oczywiście, może tak zrobić, o ile będziemy pragnęli powrotu do Boga, mimo naszych upadków ciągle Go kochamy. A grzech przeciw Duchowi Świętemu polega na tym, że człowiek odwraca się od Boga, nie wierzy w Jego wybaczenie, sądzi, że Bóg nie odpuszcza człowiekowi grzechów, tylko czeka na jego potknięcie. Grzech ten to nic innego, jak postawienie siebie za boga - uznawanie, że tylko "ja mam rację", Kościół źle naucza, Jezus się myli. W ogóle wszyscy źle myślą, tylko ja znam prawdę" .  Wybaczenie ze strony Boga jest możliwe o ile człowiek chce tego przebaczania. Bo Bóg nie
Czytaj więcej

Słowa pewności

I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni Dz 4, 12 Jak to się stało, że dawno nic nie pisałam?  Byłam zajęta, nie miałam czasu, miałam inne rzeczy do roboty, nie chciało mi się...  Podobne wymówki na pewno przyszłyby mi na myśl, żeby się usprawiedliwić.  Ale tak nie było. Po prostu zapomniałam.  Pisanie przestało być dla mnie pewną rutyną, ale taką dobrą. Która sprawia, że człowiek ma poukładany dzień i wie co kiedy zrobić.  Pisanie niestety z niej, nie wiem w jaki sposób, wypadło.  Tyle słów, żeby usprawiedliwić tych, którzy czytają mojego bloga, czyli chyba nikogo.  Ale przecież piszę nie tylko dla innych ale przede wszystkim dla siebie. Żeby lepiej czytać Pismo Święte, wejść w nie głębiej.  Ale wróćmy do rzeczy - do dzisiejszego Słowa Bożego ----------------------------- "Nie ma w żadnym innym zbawienia" - kiedy czytam te słowa, czuję w sercu wielką moc i pew
Czytaj więcej

9.11.2017

Szacunek do miejsca świętego Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska  J 2, 16 Czasem sądzę, że przydałoby się, żeby i dziś Jezus tak przyszedł i powyrzucał sprzedających z naszych świątyń. Tyle, że dziś nie dotyczyłoby to sprzedających towary. Tak jak wtedy sprzedawali zwierzęta na ofiarę, tak dziś możemy kupić w kościele gazety, książki i płyty. Ale nie o nich mi chodzi. Dziś wstrząsu potrzebują księża, którzy próbują "sprzedawać" sakramenty, traktują swoje powołanie jak pracę, w której sprzedają swoje "usługi". Oni niszą ducha wspólnoty, który z takim trudem jest dziś budowany. Niedopuszczalne jest by ksiądz układał sobie cennik i według niego "obsługiwał" interesantów. By tych, których nie stać lub nie chcą tyle dać odprawiać z kwitkiem. Właśnie takie zachowanie uwłacza świętemu miejscu. Trzeba je piętnować i zgłaszać takie przypadki do biskupa, by on zdyscyplinował takiego delikwenta.
Czytaj więcej