Ty też jesteś grzesznikiem
I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz J 8,11 Dobrze znamy dzisiejszą Ewangelię. Tyle razy już ją słyszeliśmy. Prawie na pamięć znamy jej słowa, wiemy co za chwilę się wydarzy. No właśnie... Czy do końca na pewno ją znamy, czy ją rozumiemy? Może to dla nas tylko jedna z wielu przypowieści o miłosierdziu Jezusa i jednocześnie Jego mądrości. Może to dla nas przestroga, by nie naśladować kobiety cudzołożnej. Ale pewnie większość myśli, że to była prostytutka, że to jej wina, że zasłużyła na karę, jeśli nie na kamienowanie, to chociaż na publiczne potępienie. A tu niespodzianka! Jezus nie wydaje na nią wyroku, ani jej nie potępia, ani jej nie broni. Po prostu wskazuje, że każdy człowiek jest grzeszny, nie może więc oceniać innych. Tylko Bóg może oceniać. A my co robimy? Na każdym kroku oceniamy drugiego człowieka, potępiamy go za jego grzechy, zapominając o własnych słabościach. Przyjrzyjmy się dla odmiany sobie, zamiast potępiać innych.