24.10.2017

Puk, puk, pukam do ... serca 
A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. 
Łk 12, 36
Wiadomo, że panem, na którego czekają słudzy - czyli my, jest Jezus. Kiedy przyjdzie czy będziemy na to gotowi?
Bardzo podobny tekst możemy znaleźć w Apokalipsie św. Jana:
Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną (Ap 3, 20).
Jezus jest tuż za drzwiami. Za drzwiami naszego serca. On nie wchodzi do Niego przemocą. On tylko puka i czeka czy Mu otworzymy. To tylko nasza decyzja, czy przyjmiemy Jezusa do naszego serca.

Komentarze

  1. Anonimowy7 stycznia 2018 11:48

    Hej, czy Jezus znał innych bogów ? np Allah, Budda czy inne religie w chinach czy japonii ? skąd wiadomo że to jezus jest prawdziwy a nie np. allach , pozdrawiam
    ----------------------------------------------------
    wpis opublikowany na nieistniejącym już blogu jezuschrystus.uchwycone-chwile.pl w dn. 24.10.2017

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mandalay7 stycznia 2018 11:49

      Cześć,
      zacznijmy od tego, że jest jeden Bóg w Trzech Osobach: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. Pozostali tak zwani „bogowie” są bożkami, nie są prawdziwymi bogami.
      Dlatego Jezus nie znał „innych bogów”. Na pewno znał mitologie ludów ościennych, które wyznawały politeizm i wiarę w wielu bogów. Ale ci bogowie nie istnieli naprawdę. Były to upersonifikowane wyobrażenia tych ludzi.
      Religia islamu i wierzenie w Allaha zapoczątkował Mahomet w VII wieku naszej ery. Logiczne jest więc, że Jezus chodząc po świecie nie mógł się spotkać z jego religią, bo działał wcześniej, umarł i zmartwychwstał w 33 r. naszej ery a następnie wstąpił do nieba.
      Jezus na świecie działał jako Bóg-Człowiek. I chociaż jako Bóg może wiedzieć wszystko, także o przyszłych religiach, to jako człowiek Jego poznanie było ograniczone i znał tylko to czego doświadczył i jaką wiedzę posiadł w czasie swojego życia.
      Budda, ani Konfucjusz nigdy nie głosili, że są bogami. Buddyzm i religie wschodnie nie wyznają Boga osobowego, tylko dla nich bogiem jest pewna energia świata. Ci nauczyciele – bo tak można ich nazwać nie byli bogami tylko pokazywali drogę dojścia do celu (jakim może być Bóg, ale nie koniecznie).
      Jezus jako jedyny sam nazywa się Bogiem, Synem Bożym. Mówi o sobie: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze Mnie” (J 14,6).
      -------------------------------------------------------
      odpowiedź opublikowana na nieistniejącym już blogu jezuschrystus.uchwycone-chwile.pl w dn. 28.10.2017

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Życie wbrew Bogu

 Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego  Mk 3, 28-29 Często Jezus jest dla nas kimś, kto zawsze przebacza, zawsze jest miłosierny. Taki dobrotliwy wujek.  A dzisiejsza Ewangelia pokazuje, że to nie jest tak, że Bóg przebaczy nam wszystko. Oczywiście, może tak zrobić, o ile będziemy pragnęli powrotu do Boga, mimo naszych upadków ciągle Go kochamy. A grzech przeciw Duchowi Świętemu polega na tym, że człowiek odwraca się od Boga, nie wierzy w Jego wybaczenie, sądzi, że Bóg nie odpuszcza człowiekowi grzechów, tylko czeka na jego potknięcie. Grzech ten to nic innego, jak postawienie siebie za boga - uznawanie, że tylko "ja mam rację", Kościół źle naucza, Jezus się myli. W ogóle wszyscy źle myślą, tylko ja znam prawdę" .  Wybaczenie ze strony Boga jest możliwe o ile człowiek chce tego przebaczania. Bo Bóg nie
Czytaj więcej

Słowa pewności

I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni Dz 4, 12 Jak to się stało, że dawno nic nie pisałam?  Byłam zajęta, nie miałam czasu, miałam inne rzeczy do roboty, nie chciało mi się...  Podobne wymówki na pewno przyszłyby mi na myśl, żeby się usprawiedliwić.  Ale tak nie było. Po prostu zapomniałam.  Pisanie przestało być dla mnie pewną rutyną, ale taką dobrą. Która sprawia, że człowiek ma poukładany dzień i wie co kiedy zrobić.  Pisanie niestety z niej, nie wiem w jaki sposób, wypadło.  Tyle słów, żeby usprawiedliwić tych, którzy czytają mojego bloga, czyli chyba nikogo.  Ale przecież piszę nie tylko dla innych ale przede wszystkim dla siebie. Żeby lepiej czytać Pismo Święte, wejść w nie głębiej.  Ale wróćmy do rzeczy - do dzisiejszego Słowa Bożego ----------------------------- "Nie ma w żadnym innym zbawienia" - kiedy czytam te słowa, czuję w sercu wielką moc i pew
Czytaj więcej

9.11.2017

Szacunek do miejsca świętego Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska  J 2, 16 Czasem sądzę, że przydałoby się, żeby i dziś Jezus tak przyszedł i powyrzucał sprzedających z naszych świątyń. Tyle, że dziś nie dotyczyłoby to sprzedających towary. Tak jak wtedy sprzedawali zwierzęta na ofiarę, tak dziś możemy kupić w kościele gazety, książki i płyty. Ale nie o nich mi chodzi. Dziś wstrząsu potrzebują księża, którzy próbują "sprzedawać" sakramenty, traktują swoje powołanie jak pracę, w której sprzedają swoje "usługi". Oni niszą ducha wspólnoty, który z takim trudem jest dziś budowany. Niedopuszczalne jest by ksiądz układał sobie cennik i według niego "obsługiwał" interesantów. By tych, których nie stać lub nie chcą tyle dać odprawiać z kwitkiem. Właśnie takie zachowanie uwłacza świętemu miejscu. Trzeba je piętnować i zgłaszać takie przypadki do biskupa, by on zdyscyplinował takiego delikwenta.
Czytaj więcej