Kilka słów o miłości...

Dawno już nic tu nie napisałam...


Mam wrażenie, że prowadzenie bloga umarło jakoś śmiercią naturalną. W ogóle o tym nie pamiętałam, żeby dodawać posty. Nawet jeśli miałam świadomość, że nikt tego nie czyta, to przecież miałam to robić przede wszystkim dla siebie, żeby lepiej się zagłębiać w czytania liturgiczne.
Ale jak to już u mnie jest mam słomiany zapał - chęci początkowo u mnie nie brakuje, ale potem niestety wygrywa lenistwo.

Wiele się u mnie zmieniło w życiu. Spotkało mnie wiele dobra od ludzi, których Bóg postawił na mojej drodze. Mogłam lepiej zrozumieć siebie. I wreszcie po tylu latach czekania Bóg obdarzył mnie łaską miłości - spotkałam mężczyznę, z którym chcę iść przez życie i razem doprowadzić się do zbawienia.

Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha zadawać będziecie śmierć popędom ciała – będziecie żyli.
Rz 8, 12-13 

Kiedy wczoraj i dzisiaj czytałam czytania z dzisiejszej niedzieli ten tekst mnie szczególnie uderzył. Bo kiedy ktoś jest zakochany, kiedy kocha drugą osobę, kiedy czuje się wzajemne przyciąganie to trudno jest się powstrzymać przed popędami ciała, łatwo jest się zatracić w pieszczotach. A przecież najważniejsze jest poznanie serca drugiego człowieka, troska o jego dobro. Trzeba stawiać jego dobro nad własnymi potrzebami. Już nie można być egoistycznym. Miłość ma przede wszystkim dotykać ducha. Szczególnie jeśli jeszcze nie jest to związek sakramentalny. Dopiero w małżeństwie można szukać pełnego zjednoczenia - ducha i ciała. Ale to zjednoczenie ciał musi się dokonywać we wzajemnym szacunku i zaufaniu do drugiej osoby. 

Teraz muszę dwa razy się zastanowić czy moje zachowanie nie jest zbyt prowokacyjne, czy nie sprawia, że mój mężczyzna się podnieca - że pragnie mojego ciała. 

Trudno jest mi w świetle wiary znaleźć złoty środek między potrzebami ciała,  między naturalnym popędem, a pragnieniem wytrwania w czystości dla Jezusa i z miłości do drugiej osoby. 
Jest mi to ciężko rozdzielić. W sumie nie wiem czy jest w ogóle sens to rozdzielać, bo to wszystko się łączy w człowieku. Muszę to omodlić.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Życie wbrew Bogu

 Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego  Mk 3, 28-29 Często Jezus jest dla nas kimś, kto zawsze przebacza, zawsze jest miłosierny. Taki dobrotliwy wujek.  A dzisiejsza Ewangelia pokazuje, że to nie jest tak, że Bóg przebaczy nam wszystko. Oczywiście, może tak zrobić, o ile będziemy pragnęli powrotu do Boga, mimo naszych upadków ciągle Go kochamy. A grzech przeciw Duchowi Świętemu polega na tym, że człowiek odwraca się od Boga, nie wierzy w Jego wybaczenie, sądzi, że Bóg nie odpuszcza człowiekowi grzechów, tylko czeka na jego potknięcie. Grzech ten to nic innego, jak postawienie siebie za boga - uznawanie, że tylko "ja mam rację", Kościół źle naucza, Jezus się myli. W ogóle wszyscy źle myślą, tylko ja znam prawdę" .  Wybaczenie ze strony Boga jest możliwe o ile człowiek chce tego przebaczania. Bo Bóg nie
Czytaj więcej

Słowa pewności

I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni Dz 4, 12 Jak to się stało, że dawno nic nie pisałam?  Byłam zajęta, nie miałam czasu, miałam inne rzeczy do roboty, nie chciało mi się...  Podobne wymówki na pewno przyszłyby mi na myśl, żeby się usprawiedliwić.  Ale tak nie było. Po prostu zapomniałam.  Pisanie przestało być dla mnie pewną rutyną, ale taką dobrą. Która sprawia, że człowiek ma poukładany dzień i wie co kiedy zrobić.  Pisanie niestety z niej, nie wiem w jaki sposób, wypadło.  Tyle słów, żeby usprawiedliwić tych, którzy czytają mojego bloga, czyli chyba nikogo.  Ale przecież piszę nie tylko dla innych ale przede wszystkim dla siebie. Żeby lepiej czytać Pismo Święte, wejść w nie głębiej.  Ale wróćmy do rzeczy - do dzisiejszego Słowa Bożego ----------------------------- "Nie ma w żadnym innym zbawienia" - kiedy czytam te słowa, czuję w sercu wielką moc i pew
Czytaj więcej

9.11.2017

Szacunek do miejsca świętego Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska  J 2, 16 Czasem sądzę, że przydałoby się, żeby i dziś Jezus tak przyszedł i powyrzucał sprzedających z naszych świątyń. Tyle, że dziś nie dotyczyłoby to sprzedających towary. Tak jak wtedy sprzedawali zwierzęta na ofiarę, tak dziś możemy kupić w kościele gazety, książki i płyty. Ale nie o nich mi chodzi. Dziś wstrząsu potrzebują księża, którzy próbują "sprzedawać" sakramenty, traktują swoje powołanie jak pracę, w której sprzedają swoje "usługi". Oni niszą ducha wspólnoty, który z takim trudem jest dziś budowany. Niedopuszczalne jest by ksiądz układał sobie cennik i według niego "obsługiwał" interesantów. By tych, których nie stać lub nie chcą tyle dać odprawiać z kwitkiem. Właśnie takie zachowanie uwłacza świętemu miejscu. Trzeba je piętnować i zgłaszać takie przypadki do biskupa, by on zdyscyplinował takiego delikwenta.
Czytaj więcej