22.12.2017
Radość życia
Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, zbawicielu moim
Łk 1, 46-47
Łk 1, 46-47
Uwielbiam Magnificat! To hymn sławiący Boga, Jego miłosierdzie i opiekę.
Ale najbardziej lubię pierwsze zdanie. Oddaje ono to co powinno towarzyszyć chrześcijaninowi przez cały dzień - chęć wychwalania Boga, radość z bycia z Nim.
Bo małe czy większe radości możemy odkryć w rzeczach prostych, codziennych.
One przemijają, a potem zostaje szare, zwykłe życie.
One przemijają, a potem zostaje szare, zwykłe życie.
Ale czy na pewno?
Dla człowieka wierzącego, życie nie kończy się tu, na ziemi.
Każdy ochrzczony uczestniczy już w chwale, która będzie jego pełnym udziałem w niebie. Przez chrzest jesteśmy włączeni do ludu Bożego, złączeni z Bogiem.
I to daje nam radość z każdego dnia - a przynajmniej powinno...
Każdy ochrzczony uczestniczy już w chwale, która będzie jego pełnym udziałem w niebie. Przez chrzest jesteśmy włączeni do ludu Bożego, złączeni z Bogiem.
I to daje nam radość z każdego dnia - a przynajmniej powinno...
Komentarze
Prześlij komentarz