14.11.2017

Śmierć i nieśmiertelność
Do nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka – uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła w świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą. A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zgon ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
Mdr 2, 23- 3, 4
"Do nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka" - czy to nie piękne, że Bóg stworzył nas po to byśmy mogli żyć wiecznie?
Nasze życie nie kończy się na tym świecie. To tylko początek naszej drogi, po śmierci już wiecznie będziemy złączeni z Bogiem.
Bo nieśmiertelność to nie tyle brak śmierci, co życie wieczne z Bogiem. A będziemy go doświadczać w Królestwie Bożym.
I jak samo Pismo Święte mówi: tylko głupim się zdaje, że śmierć to koniec wszystkiego i kara. Że to nieszczęście i koniec ich istnienia.
Ci "głupi" przedstawieni w Księdze Mądrości uważali, że śmierć kończy wszystko, nie będzie więc kary za złe życie. Uważali, że mogą robić wszystko co im się podoba, bo po śmierci nie będzie już nic. Nie tylko, że będą używać życia, pić, bawić się. Ale także sądzili, że nikt im nic nie zrobi za dręczenie słabszych - uciskanie sierot i wdów.
Także to było dla nich za mało. Chcieli zabić sprawiedliwego, który wypominał im ich grzeszne życie i był im przeszkodą w korzystaniu z uciech. Bo uważali, że śmierć kończy wszystko, że zniknie wtedy ten sprawiedliwy, który psuł im zabawę, a on nie zniknął, tylko trwa w pokoju z Bogiem (por. Mdr 2,1- 3,3).
"Nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności" - nasze życie też jest pełne nadziei na to, że i my spotkamy Boga po naszej śmierci. Wierzymy w to, że dana będzie nam nieśmiertelność. Ale gdzie trafimy po śmierci zależy tylko od nas - jak będziemy żyć teraz, na tym świecie, jak wykorzystamy naszą szansę na dobre życie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Życie wbrew Bogu

 Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego  Mk 3, 28-29 Często Jezus jest dla nas kimś, kto zawsze przebacza, zawsze jest miłosierny. Taki dobrotliwy wujek.  A dzisiejsza Ewangelia pokazuje, że to nie jest tak, że Bóg przebaczy nam wszystko. Oczywiście, może tak zrobić, o ile będziemy pragnęli powrotu do Boga, mimo naszych upadków ciągle Go kochamy. A grzech przeciw Duchowi Świętemu polega na tym, że człowiek odwraca się od Boga, nie wierzy w Jego wybaczenie, sądzi, że Bóg nie odpuszcza człowiekowi grzechów, tylko czeka na jego potknięcie. Grzech ten to nic innego, jak postawienie siebie za boga - uznawanie, że tylko "ja mam rację", Kościół źle naucza, Jezus się myli. W ogóle wszyscy źle myślą, tylko ja znam prawdę" .  Wybaczenie ze strony Boga jest możliwe o ile człowiek chce tego przebaczania. Bo Bóg nie
Czytaj więcej

Słowa pewności

I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni Dz 4, 12 Jak to się stało, że dawno nic nie pisałam?  Byłam zajęta, nie miałam czasu, miałam inne rzeczy do roboty, nie chciało mi się...  Podobne wymówki na pewno przyszłyby mi na myśl, żeby się usprawiedliwić.  Ale tak nie było. Po prostu zapomniałam.  Pisanie przestało być dla mnie pewną rutyną, ale taką dobrą. Która sprawia, że człowiek ma poukładany dzień i wie co kiedy zrobić.  Pisanie niestety z niej, nie wiem w jaki sposób, wypadło.  Tyle słów, żeby usprawiedliwić tych, którzy czytają mojego bloga, czyli chyba nikogo.  Ale przecież piszę nie tylko dla innych ale przede wszystkim dla siebie. Żeby lepiej czytać Pismo Święte, wejść w nie głębiej.  Ale wróćmy do rzeczy - do dzisiejszego Słowa Bożego ----------------------------- "Nie ma w żadnym innym zbawienia" - kiedy czytam te słowa, czuję w sercu wielką moc i pew
Czytaj więcej

9.11.2017

Szacunek do miejsca świętego Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska  J 2, 16 Czasem sądzę, że przydałoby się, żeby i dziś Jezus tak przyszedł i powyrzucał sprzedających z naszych świątyń. Tyle, że dziś nie dotyczyłoby to sprzedających towary. Tak jak wtedy sprzedawali zwierzęta na ofiarę, tak dziś możemy kupić w kościele gazety, książki i płyty. Ale nie o nich mi chodzi. Dziś wstrząsu potrzebują księża, którzy próbują "sprzedawać" sakramenty, traktują swoje powołanie jak pracę, w której sprzedają swoje "usługi". Oni niszą ducha wspólnoty, który z takim trudem jest dziś budowany. Niedopuszczalne jest by ksiądz układał sobie cennik i według niego "obsługiwał" interesantów. By tych, których nie stać lub nie chcą tyle dać odprawiać z kwitkiem. Właśnie takie zachowanie uwłacza świętemu miejscu. Trzeba je piętnować i zgłaszać takie przypadki do biskupa, by on zdyscyplinował takiego delikwenta.
Czytaj więcej